Türkiye’deki hukuk camiası, Diyarbakır Barosu’nun 24 Nisan 1915 olaylarının yıl dönümünde yaptığı açıklama sonrası farklı görüşler ortaya çıktı.

Diyarbakır Barosu, 1915’teki tehcir ve ölümlerle ilgili olarak olayları “Ermeni Soykırımı” olarak tanımlayarak, uluslararası hukuka ve insanlık vicdanına vurgu yaptı. Baro, yaşananların hakikatlerinin tanınması ve adaletin sağlanması çağrısında bulunarak, geçmişle yüzleşmenin önemine işaret etti.

Ancak, bu açıklamaya Kırıkkale Barosu sert tepki gösterdi. Kırıkkale Barosu, olayların tarihçiler tarafından detaylıca incelenmesi gerektiğini vurguladı. Baro, Osmanlı döneminde Ermenilerin huzur içinde yaşadığını, 19. yüzyılın sonlarından itibaren bazı grupların Rusya desteğiyle ayrılıkçı hareketlere yöneldiğini iddia etti. Ayrıca, 1915 olaylarının “Türk halkının varlık mücadelesi” olduğunu ve dönemin savaş koşullarında gelişen olaylar olduğunu belirtti.

Kırıkkale Barosu, olayların hukuki açıdan “soykırım” olarak tanımlanmasının mümkün olmadığını savunurken, 1948 tarihli BM Soykırım Sözleşmesi’nin bu konuda belirleyici olduğunu dile getirdi. Baro, “Tarih yazmak, tarihçilerin görevidir; geçmişle yüzleşmek elbette önemli, ancak bu süreç uzmanlar tarafından yürütülmelidir” diyerek, tartışmaların hukuki ve akademik çerçevede yapılması gerektiğine işaret etti.

İki baronun açıklamaları, Türkiye’deki tarihsel ve hukuki tartışmaları yeniden gündeme taşıdı. Bir yanda geçmişle yüzleşme ve adalet arayışları öne çıkarken, diğer yanda olayların farklı bir perspektiften değerlendirilmesi gerektiği görüşü savunuluyor. Bu ayrım, toplumda tarihsel hafıza ve uzlaşma konularında derin bir tartışma başlatmış durumda.